Niet echt een leuke titel voor een blogbericht, maar er is dan ook weer veel gebeurd!

Vandaag hadden we van 9 tot 5 geen stroom. Jullie kunnen wel bedenken dat dat voor een ICT-er geen succes is. We hebben er dus maar een spelletjesmiddag van gemaakt..

Afgelopen zaterdag gingen we met een aantal naar de Fourteen Falls. Wat was het daar prachtig. We werden door 3 gidsen rondgeleid. Super spannend! Ik bleef tijdens de tocht helaas niet droog en ik ging er weg met wat blauwe plekken.

Stijn en ik waren op doorreis naar Nairobi, dus we liepen alvast aan naar het busstation. Op de heenreis kwamen we dat stuk met de matatu, maar die stond er nu niet. Het was toch iets verder dan Stijn en ik dachten, zo in de felle zon. (MAAR...We kwamen er wel achter dat de ananas helemaal niet in een boom groeit...) Het eind was inmiddels in zicht en jawel hoor, komt de rest langs in een matatu! Hadden wij weer. We stapten in en verder verliep de reis naar Nairobi prima. Ons hotel was ook al geregeld, dus kon niet fout gaan.

Zondag stonden we op, midden in het bruisende stadsleven van Nairobi. We hadden niet erg goed geslapen, omdat er nog minstens tot 5 uur 's nachts herrie was. Maar ik dacht toch een goed plan te hebben: 'Kom Stijn, we gaan naar de Masai Market!'.

Wij dus naar de Masai Market. Komen er een aantal mannen op ons af die ons vertellen dat we alles mogen uitkiezen en aan een man mogen geven die het dan voor ons zou dragen. Aan het eind zouden we dan naar 'the office' gaan om er een leuke prijs van te maken.

Dit vonden we natuurlijk echt geweldig. We liepen lekker rond en bekeken alles. Ze hadden echt alles wat je als souvenir mee naar huis zou willen nemen. Toen we klaar waren, gingen we naar 'the office', wat een stoeprand bleek te zijn. Alles werd uitgestald en het onderhandelen begon.
Stijn en ik schrokken ons kapot van de prijzen. Ze wisten bij elk voorwerp een mooi verhaal te vertellen en een belachelijk hoge prijs te noemen. Die mannen zijn zo goed dat ze je een prijs laten noemen die je het liefst zelf niet eens betaalt, maarja die spulletjes zijn zo leuk..
Ik kocht een paar leuke dingetjes en was best tevreden.. Totdat we nog even de markt over liepen en van de mannen van de kraampjes belachelijk lage prijzen te horen kregen. Toen wisten we dat we afgezet waren. Die mannen onderdrukten ook de mensen achter de kraampjes om er zelf geld van te verdienen. Waardeloos.

Uiteindelijk liepen we weg en kwam er een man met een ketting achter Stijn aan om daar nog over te onderhandelen. Uit boosheid wilden we er niet veel voor betalen. Hij kreeg ‘m gratis om nog een keertje na te trappen van: 'Ha, jullie zijn afgezet!'.

Stijn en ik hebben er later kei hard om kunnen lachen. We snappen echt niet hoe het heeft kunnen gebeuren. De volgende keer nemen we een Keniaan mee. Gelukkig was de schade beperkt, want voor ons is het geld dat we uitgegeven hebben niet zo veel. Voor die Kenianen echter wel.

We sliepen de volgende 2 nachten in het Tropical Bush House, waar we de allereerste nachten in Kenia ook doorgebracht hadden. De manager, Simon, werkt vrijwillig bij een school en had voor ons een vraag. Hij vroeg of wij voor die school foto's willen maken en advies willen geven over de website die ze graag willen. Zij willen namelijk contacten gaan leggen voor vrijwilligers. Natuurlijk willen wij dat wel doen. Over een paar weken gaan we dus terug naar Nairobi.

De vrouw van de baas van de school kwam met ons praten over de 'opdracht' en vond het echt geweldig dat wij hen wilden helpen. Daarom wilden ze graag ons vervoer en verblijf betalen. Ook vertelden wij van de Masai Market, waarop zij ons vertelde dat ze les geeft aan vrouwen om handwerk te doen en daar hun bestaan van te verdienen. Zij wilde dus heel graag voor ons goedkopere souvenirs regelen en ze wilde zelfs erg graag sieraden naar Nederland opsturen. Aangezien ik mijn eigen sieraden maak en daar misschien ook mee verder wil, denk ik dat ik in Nederland misschien maar een webwinkel ga beginnen. Daar kan ik dan ook Afrikaanse sieraden gaan verkopen.

Ik werd wel een beetje teleurgesteld bij de Tropical Bush House. Stijn en ik kozen namelijk een wat duurdere kamer met een bad. Kwamen we erachter dat het bad alleen koud water had.. De tweede avond had ik dus maar om een emmer gevraagd, zodat ik water van de douche in bad kon gooien. Denk maar niet dat dit een goed idee was, want als de emmer vol was, was al het water al weer koud.. Beetje jammer... Dan ga je je bad thuis in Nederland toch wel waarderen.

Op maandag gingen we naar Nairobits. Dit was echt een bijzonder gesprek. Wij hadden bedacht dat ons ICC een trainingscentrum zou gaan worden en dat we alleen een lesprogramma moesten verzinnen. We dachten er niet bij na dat als we ook studenten uit de sloppenwijken willen halen, dat we dan ook lessen zullen moeten gaan geven in communicatie met andere mensen en een stukje normen en waarden van de praktijk moeten leren. Zo waren er heel veel andere dingen waar we echt wakker van werden geschud. Je wil ze niet alleen wat lessen geven, maar je wil ze ook een toekomst bieden.

Zo vertelde de man van Nairobits ook dat bijvoorbeeld ouders van studenten ingelicht moeten worden over de studie. Er was namelijk een studente die bij haar vriend ging slapen elke nacht. Op een dag kwamen de ouders langs om Nairobits te bedanken voor de kans die ze hun dochter boden, en of ze mochten zien waar hun dochter dan sliep...

En dan tenslotte... Toen Stijn en ik dinsdag thuis kwamen van Nairobi, hadden onze medebewoners slecht nieuws.. Er was ingebroken in ons huis. Op klaarlichte dag, was er een Keniaan ons huisje binnen gekomen om de tas van Sandra mee te nemen. Stijns laptop lag gewoon op tafel, maar die werd niet meegenomen. Sandra was even in de slaapkamer en Laura stond onder de douche. Ze vonden het tasje buiten de poort terug, maar de Blackberry en Ipod van Sandra waren eruit gehaald.. Alsof dat nog niet erg genoeg was, vonden onze buren een stok met een stuk klamboe eraan. Er was geprobeerd om met een stok via het raam spullen te stelen. Toch jammer, want je voelt je best wel veilig in je eigen huisje. Voortaan gaan we de ramen sluiten en de deur dicht doen als we even niet in de huiskamer zijn.

Dit was het voor nu weer. Het was stiekem een erg lang verhaal weer.. Bedankt voor alle leuke reacties! Tot snel! x